لبیک یا حسین
کیهان در گزارشی نوشت: در لهوف سید بن طاووس آمده است؛ «غلام سیاهی بود اهل آفریقا که «جون بن حوی» نام داشت؛ در روز عاشورا و در میانه معرکه، جون از امام حسین(ع) اذن میدان گرفت ولی حضرت به او فرمودند تو غلام هستی جون، و غلامان از جنگ معافند. جون به پای امام علیه السلام افتاد و عرضه کرد مولای من، انصاف نیست که در وقت آسایش کنار شما باشم و هنگام سختی، شما را رها کنم، گرچه بوی خوشی ندارم و رنگ من سیاه است اما به خدا سوگند از شما جدا نخواهم شد تا خون تیره من با خون سرخ شما درآمیزد؛ پس اذن گرفت و به میدان رفت و پس از نبردی نمایان، به شهادت رسید و به صف شهدای عطشان دشت نینوا پیوست. آنگاه امام علیه السلام بر بالینش حاضر شد و فرمود خدایا رویش را سفید و بویش را معطر کن و با محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله محشورش گردان.
شیعیان کشور نیجریه در ساحل غربی آفریقا، ریختن خون جون در کربلا را نشانه بیعت محکم آفریقا با اهل بیت و امام حسین(ع) می‌دانند و چند روز پیش نیز به جرم همین بیعت و ارادت به اهل بیت و حضرت امام خمینی(ره) و مقام‌معظم رهبری -به عنوان پرچمداران عصر حاضر این حرکت- چند صد تن از آنها به خاک و خون کشیده شدند.
چگونه عطر امام(ره) و انقلاب به غول آفریقا رسید؟
چگونگی شکل گیری و رشد جامعه شیعیان در نیجریه، خود از معجزات و عجایب عصر حاضر است. ماجرا به روزهای اوج مبارزه مردم ایران به رهبری حضرت امام(ره) با رژیم پهلوی و ارباب او آمریکا بازمی گردد. در این ایام، جوانی بیست‌وچند ساله و دانشجو به نام ابراهیم زکزاکی تصویری از حضرت امام را در حال اقامه نماز در یکی از نشریات غربی می‌بیند. تصویر مردی که حتی نمی‌داند کیست اما جاذبه‌ای دارد که ابراهیم جوان را با خود می‌برد تا سرنوشت او، میلیون‌ها هموطنش و بلکه نیجریه را نیز تغییر دهد و جماعتی از مومنان را شکل دهد که امروز به خمینیون معروف شده اند.
