نماز بی فایده

سه پرتگاهی که انفاق و صدقات را به سمت ریا می کشاند

نماز بی فایده عابد ریاکار!

تراز: انفاق کننده با ریا خودش را مالک مال می داند ولی شخص با اخلاص می داند که او تنها امانت دار است و مالک حقیقی خداست.

در دنیا دی مادی سنجش افراد و اعمال و عملکردها بر پایه میزان کمیت است نه کیفیت ولی در معنویات معیار سنجش کیفیت است نه کمیت. چه بسا اعمال فراوانی که با اغراض باطل بی ثمر باشند. و چه بسا یک عمل اندک ولی با هدفی متعالی انسان را به سوی کمال رهنمون سازد.
اینکه فرموده اند: "إنّما الأعمال بالنّیات" نیز اشاره به همین کیفیت نگری در اسلام دارد. چه بسا اعمالی که ظاهری خوب و کمیتی بسیار دارند ولی با جاه طلبی، نام جویی و تشخص، برتری طلبی در میان همنوعان، منت گذاشتن و غیره آلوده و حتی باطل شوند! هرچه رنگ و صبغه الهی در کارهای ما بیشتر جلوه گر شود ارزش آن کار نیز بالاتر می رود.
در آیه ۳۸ سوره نساء به یکی از اعمالی که به دلیل نیت غلط و فاسد بی ثمر شده است اشاره می کند. می فرماید چرا انفاق هایتان را با نیت ریا و خودنمایی انجام می دهید!؟ در آیه بعد به اهمیت اخلاص در اعمال از جمله در انفاق می پردازد:
«وَ ما ذا عَلَیْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ وَ کانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِیماً.»
«و بر ایشان چه مى شد، اگر به خداوند و روز قیامت ایمان مى آوردند و از آنچه خداوند روزى آنان کرده (از روى اخلاص، نه ریا) انفاق مى کردند؟ و خداوند به نیّت آنان داناست.» (آیه ۳۹ سوره نساء)
سه نکته:
* دامنه وسیع انفاق های خالصانه
در آیه ۳۸ که یخن از انفاق ریاکارانه بود انفاق را به اموال نسبت داد و اینجا فرمود: "مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ"؛ این تفاوت به چه چیزی اشاره دارد؟
۱- در انفاق ریایی برای شخص حلال و حرام مهم نیست ولی در انفاق مخلصانه حلال و رزق الهی بودن مهم است.
۲- انفاق کننده با ریا خودش را مالک مال می داند ولی شخص با اخلاص می داند که او تنها امانت دار است و مالک حقیقی خداست.
۳- ضمن اینکه انفاق های ریایی معمولا با مال است زیرا بیشتر در دید مردم قرار می گیرد ولی انفاق خالصانه دامنه وسیعی دارد و شامل همه مواهب و نعمت هایی که خدا داده اعم از علم و استعداد و موقعیت و آبروی اجتماعی می شود.

** سه پرتگاهی که انفاق را به سمت ریا می کشاند
برای حفظ عمل از ریا باید در سه زمان حواسمان جمع باشد:
۱- قبل از عمل، یعنی هنگام نیت. اغلب مشکلات و ریاکاری ها در همین مرحله اتفاق می افتد.
۲- در هنگام عمل باید مراقب باشیم که شیطان نتواند ولو برای اندکی در نیت ما خلل ایجاد نماید.
۳- پس از عمل نیز اگر مراقب نباشیم با منت و آزار و ایذاء و زخم زبان و غیره انفاق یا صدقه مان بر باد می رود!
لذا امام صادق (ع) فرمود: «باقی ماندن بر عمل همراه با اخلاص از آغاز نمودن آن سخت تر است.» (الکافی ج ۲.۱۶)

*** نماز بی فایده عابد ریاکار!
مصداق بارز عمل ریاکارانه را سعدی علیه الرحمه در گلستانش چه زیبا به تصویر می کشد:
زاهدی مهمان پادشاهی بود چون به طعام بنشستند کمتر از آن خورد که عادت او بود و چون به نماز برخاستند بیش از آن کرد که عادت او بود تا خلق صلاحیت در حق او زیادت کنند!
چون به مقام (منزل) خویش آمد سفره خواست تا تناول کند. پسری صاحب فراست داشت. گفت: ای پدر باری به مجلس سلطان طعام نخوردی؟ گفت: در نظر ایشان چیزی نخوردم که بکار آید. گفت: نماز را هم قضا کن که چیزی نکردی که بکار آید.
عبادت به اخلاص نیت نکوست
وگرنه چه آید ز بی مغز پوست!http://www.taraznews.com/

لبیک یا علی

برای دریافت سایز اصلی بر روی تصویر کلیک کنید   www.khamenei.ir

نجات از فشار قبر

چیزهایى که باعث نجات از فشار قبر است :

و اما چیزهایى که سبب نجات از فشار قبر و عذاب آن است بسیار است و ما در اینجا به چند مورد اکتفا مى کنیم .
اول : از حضرت امیرالمؤ منین (ع) روایت شده که هر که در هر جمعه سوره نساء بخواند از فشار قبر ایمن مى شود.
دوم : روایت شده که هر که به خواندن سوره زخرف ادامه دهد حق تعالى او را در قبرش از جانوران زمین و از فشار قبر ایمن گرداند.
سوم : از حضرت صادق (ع) منقول است که هر که بمیرد ما بین زوال روز پنج شنبه تا زوال روز جمعه حق تعالى او را از فشار قبر پناه دهد.
چهارم : از حضرت امام رضا (ع) منقول است که فرمود بر شما باد به نماز شب ، نیست بنده اى که آخر شب برخیزد و بجا آورد هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت وتر و در قنوت وتر هفتاد مرتبه استغفار کند تا آنکه او را از عذاب جهنم و قبر پناه داده شود و عمرش ‍ طولانى و زندگیش وسیع گردد.
پنجم : از حضرت رسول صلى الله علیه و آله مرویست : هر که (الهیکم التکاثر) را در وقت خواب بخواند، از عذاب قبر نگه داشته شود.
ششم : آنکه در هر روزى ده مرتبه ((اعددت لکل هول لا اله الا الله )) (تا آخر) بخواند، از عذاب قبر نگه داشته شود.
هفتم : آنکه در نجف اشرف دفن شود، زیرا از خواص تربت شریف آن است که عذاب قبر و حساب منکر و نکیر از کسى که در آن مدفون شود ساقط مى شود.
هشتم : از چیزهایى که نافعست براى رفع عذاب قبر، گذاشتن جریدتین یعنى دو چوب تر است با میت . و روایت شده که عذاب از میت مادامى که آن چوب تَر است برطرف مى شود. و نیز روایت شده که حضرت رسول صلى الله علیه آله بر قبرى گذشتند که صاحب آن عذاب مى شد. پس ‍ حضرت طلبیدند جریده یعنى شاخ درختى که برگش را کنده بودند دو نصف کرد، نصفى را زیر سر میت گذاشت و نصف دیگر را زیر پاهاى او. و نیز آب پاشیدن بر قبر سودمند است زیرا مادامى که ترى در خاک قبر باشد عذاب از صاحب آن برداشته مى شود.
نهم : آنکه روز اول رجب ده رکعت نماز بخواند در هر رکعت یک مرتبه حمد و سه مرتبه توحید تا از فتنه قبر و عذاب روز قیامت محفوظ بماند. و در شب اول ماه رجب بعد از نماز مغرب ، بیست رکعت با حمد و توحید خواندن براى رفع عذاب قبر نافع است .
دهم : آنکه چهار روز از ماه رجب روزه بگیرد، و همچنین است روزه گرفتن دوازده روز از شعبان .
یازدهم : از چیزهائى که سبب نجات از عذاب قبر است خواندن سوره (تبارک الملک ) است بالاى قبر میت ؛ چنانکه قطب راوندى از ابن عباس ‍ نقل کرده که مردى خیمه اى روبروى قبرى بر پا کرد و ندانست که آن ، قبر است ؛ پس خواند سوره(تبارک الذى بیده الملک ) را. آنگاه شنید صیحه زننده اى که گفت : این سوره نجات بخش است . پس این مطلب را به حضرت رسول صلى الله علیه و آله عرض کرد. آن حضرت فرمود: آن سوره نجات دهنده از عذاب قبر است . و شیخ کلینى از حضرت امام محمد باقر (ع) روایت کرده که فرمود: سوره ملک مانعه است ، یعنى از عذاب قبر منع مى کند.
دوازدهم : از دعوات راوندى نقل شده که حضرت رسول خدا فرمود: هر کس نزد قبر میتى که دفن شده بایستد و سه مرتبه بگوید: اللهم انى اساءلک بحق محمد و آل محمد ان لا تعذب هذا المیت خداوند تا روز دمیدن در صور عذاب از میت را بر مى دارد.
سیزدهم : شیخ طوسى در ((مصباح المتهجد)) از حضرت رسول صلى الله علیه و آله روایت کرده که هر که در شب جمعه دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت حمد و پانزده مرتبه ((اذا زلزلت )) را بخواند حق تعالى او را از عذاب قبر و از هولهاى روز قیامت ایمن بدارد.
چهاردهم : و نیز از براى رفع عذاب قبر خواندن سى رکعت نماز در شب نیمه رجب نافع است که در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید ده مرتبه ، بخواند و همچنین است در شب شانزدهم و شب هفدهم رجب ، و نیز آنکه در شب اول شعبان صد حمد و توحید و صد رکعت نماز بخواند و چون از نماز فارغ شود پنجاه مرتبه توحید را بخواند و آنکه در شب بیست و چهارم شعبان دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت حمد یک مرتبه ((اذا جاء نصر الله )) ده مرتبه بخواند، و براى روز نیمه رجب پنجاه رکعت به حمد و توحید و فلق و ناس وارد است که براى رفع عذاب قبر نیز نافع است مانند صد رکعت نماز شب عاشورا

http://link.yamojir.com/

اصرار بر گناه

سوال – علاج اصرار بر گناه چیست ؟

پاسخ - امام سجاد (ع) در هنگام طواف از فردی شنیدند که میگفت : خدایا به من صبر بده . امام دست روی شانه او زدند و گفتند : از خدا بلا می طلبی ؟ صبر بده معنایش این است که بلا بده تا صبر کنم و فرمودند که دعایت را عوض کن . عافیت بطلب و توفیق شکر بر آن عافیت . شما اهل صبر و بلا نیستی . توان تحمل بلا را نداری . انسان باید معرفتش و توانش را بالا ببرد و بعد صبر بخواهد و صبر یکی از مقامات است . برای ترک اصرار بر گناه ما باید یک سری کار زیر ساختی را انجام بدهیم و یکسری کارهای رفتاری را باید انجام بدهیم . کارهای زیر ساختی از جهت بحث آگاهی ، نسبت به اینکه این کاری که الان انجام میدهد آیا خوب است یا بد ؟ قبل از اینکه به لذاتش توجه کنیم ، ببینیم که این کار درستی است یا غلط . خدای متعال حجت را بر ما تمام کرده است . بعضی ها میگویند که ما میدانیم گناه بد است ولی نمی توانیم از آن فاصله بگیریم . من می خواهم بحث را به نوعی وارد بشوم که ما باید با خودمان درگیر بشوییم ، ما تا درگیری را درست نکنیم ، مخلوع هوی و هوس قرار می گیریم . ما باید چند چیز را قبول کنیم ، یکی اینکه خداوند به ماعقل داده است قدرت درک داده قدرت فهم داده که ما بفهمیم که اینکار غلط است یا درست . اگر بصورت تفضیلی هم نمی دانیم ، اجمالا این را قبول کردیم . خیلی از افراد می گویند که ما قبول داریم که گناه بد است و به نوعی از آن متنفر هستیم ولی باز آنرا انجام میدهیم . عواقب آنرا هم می دانیم ولی باز آنرا انجام میدهیم بخاطر لذت موقتی که دارد . ما باید این را قبول بکنیم که خدا با ما اتمام حجت کرده ، پیامبر فرستاده ، قرآن فرستاده ، وحی فرستاده ، از درون عقل داده ، چرا ما از این ها استفاده نمیکنیم ؟ برای خودمان بهانه درست نکنیم که من نمی دانم و نمی توانم . خیلی ها میگویند ما دلمان میخواهد ولی نمی توانیم . چه کسی جلوی ما را گرفته است ؟ خودمان را درگیر کنیم . یکی از آقایان در محضر آیت الله بهجت نقل می کردند که نماز تمام شده بود و به منزل بر می گشتیم . آقا متوجه شدند که یک نفر پشت سر ایشان می آید . سر پیچ کوچه برگشت و فرمودند که آقا شما با من فرمایشی دارید ؟ گفت : من دلم می خواهد دست از گناه بردارم و کمال پیدا کنم ، اما نمی توانم به من کمک کنید . آقا فرمودند : چه کسی جلوی تو را گرفته است ؟ به من بگو آن کسی که جلوی تو را گرفته از سر راهت بردارم . آقای بهجت این طرف را متوجه دارایی های خودش میکند و متوجه توانمندی های درون خودش می کند که نهفته است و می فرماید : این عاملی که نمیگذارد تو ترک گناه بکنی و به کمال برسی چه کسی است ؟ نفس انسان است . پس ما قبول داریم که این دشمن درونی ماست . مرحله ی اول این است که ما قبول بکنیم که دشمن در درون خود ماست . از بیرون کسی ما را وادار به انجام کار نمی کند . مرحله ی دوم این است که ما توان مبارزه با نفس درونی را داریم یا نه ؟ خدا می فرماید : این توانمندی را دارید . خدا در ما گذاشته است . پس باید سراغ مسئله ی دوم برویم که من توان بر ترکش دارم . چرا در مقابل صحنه ای که برای من جذابیت دارد ، من براحتی خودم را ببازم و آن عقلی که خدا به من داده و توانی که یه من داده که بفهمم آثار و عواقب این گناه را ، من چرا نمی خواهم از این ها استفاده کنم ؟ چرا نمی خواهم از این ها بهره ببرم ؟ چرا حاضرم به لذت گناه فکر کنم اما به اینکه چه عواقبی ممکن است این حرکت برای من داشته باشد ، چرا بصورت جدی حاضر نیستم که فکر کنم ؟ به این معرفت و زیرساختی میگویند که برای ترک گناه لازم است . شما از این توانمندیهایی که دارید استفاده کنید . من عقل دارم ، چرا از عقلم استفاده نکنم ؟ من قدرت درک و فهم دارم اگر به عواقب این ها در دینا و آخرت فکر کنم . اگر من این مسائل را در وجودم فعال کنم ، به خیلی چیزهامی رسم . اما چرا این فرصت را به خودم نمی دهم ؟ تا صحنه ای پیدا شد ، سریع به همه ی دارایی هایم پشت کنم و رویکرد منفی به یک گناه ، و بگویم من نمی توانم . آیا از توانمندی هایم استفاده کردم و نتوانستم ؟ آیا این درگیری ها را در خودم بوجود آوردم و نتوانستم ؟ آیا بصورت جدی پای حکم عقلم نشستم و نتیجه نگرفتم ؟ حاضر نیستم این درگیری را بوجود بیاورم . بله سخت است . اگر قرار باشد همه اش به فکر راحتی باشیم که نمی شود . کدام کاری با راحتی بدست آمده است ؟ آیا درس خواند با راحتی بدست می آید؟ آیا کار اقتصادی سخت نیست ؟ حتی کارهای تفریحی سختی کار خودش را دارد . چرا خدا انسان را در سختی ها قرار داد ؟ چرا در راحتی و آسایش قرار نداد ؟ متوجه این نکته نیستند که لقد خلقنا الانسان فی کبد . انسانیت در دانشکده سختی ها و رنج ها تولید میشود . یک دانشکده ای بنام انسانیت درست کردم و در آن می خواهیم انسانیت خلق کنیم . در این دانشکده تخصص بنام انسانیت است . برای این انسانیت سختی و رنج لازم است . تلاش لازم است . بدون تلاش انسان انسان نمیشود . رها شدن انسانیت در رفاه و خوشگذرانی و بدون تلاش محصولش حیوانیت است . این حیوانیت رها شده است . اگر ما به این دارائی های مان توجه کنیم و این درگیری ها را بوجود بیاوریم ، این مسائل اولیه را بپذیریم ، مرحله ی دوم مرحله ی عمل کردن است . در مرحله ی عمل کرد ، مرحله ی اول سختی های خاص خودش را دارد . بعد از گذر از این مرحله ی سختی ، لذت گناه نکردن به کام شان می آید . حالا که لذت ها آمد ، کشش های معنوی قوی تر میشود ارتباط با خدا قوی تر میشود و سریعتر از گناه فاصله می گیرد . کسانی که بر گناه اصرا می کنند بخاطر این است که نمی خواهند با خودشان درگیر بشوند و سختیها را تحمل کنند . پایان کار اصرار بر گناه را برای ما مشخص کرده اند ، آنها را گوش کنیم تا ببینیم چه میشود ؟ انبیاء رفتند و حقایق را دیدند وبرای ما گزارش تهیه کرده اند ، بنام وحی برای ما تعریف می کنند که پایان کارتان چیست ؟ مرحوم میرزا ملکی تبریزی (ره) مثلی را کتابشان نقد می کند . می فرماید : روز قیامت که شد انسان گناهکار را می آورند ، با شرایطی که باطن ها آشکار شده ست زشتی های نگاه گفتاری رفتاری اخلاقی اعتقادی همه ی اینها خودش را نشان می دهد . اینجا ممکن است یک نگاه آلوده بکنیم ولی کسی متوجه نشود ، این آلودگی ثبت شده است ، اگر آنرا پاک نکنیم این می ماند . اخلاق های بد و حرام هایی که مرتکب شده ایم ، این ها همه در وجود ما منعکس میشود . ثبت میشود . قرآن می فرماید : این آثار از وجود شخص جدا نمیشود ، ما آنرا در وجودش ثبت میکنیم . اگر زشتیها را پاک نکرده باشیم ، در آنجا آشکار میشود . با توبه و چیزهایی که باعث محو گناهان میشود می توان آنها را پاک کرد . اگر اهل گناه اصرار بر گناه کرده وحاضر هم نیست که برگردد و این آثار هم در وجودش ثبت شده است خدا انبیاء گواهان اعمال در جایگاهی آن طرف را با همه ی زشتیهایی که انجام داده می آورند و آنجا دیگر نمی تواند پوشش داشته باشد چون لباس تقوی تهیه نکرده است . بی پوشش آمده در دنیا بی تقوی ی کرده است . این بی تقویی در وجودش این زشتی ها را ثبت کرده است . حالا در محشر قرار گرفته است . خدا با بنده اش صحبت دارد . بنده ی من تو نبودی من تو را آفریدم من به تو وجود دادم من به توهستی دادم من به تو سلامتی دادم من به تو دفع بلا کردم حاجتی دادی من به تو دادم خیلی چیزهایی که نمی خواستی من به تو دادم ، برایت پیغمبر فرستادم و وحی برایت فرستادم ، چرا به این ها گوش نکردی ؟ پایانه ی کار این خواهد شد . چرا ما امروز این درگیری را برای خودمان ایجاد نکنیم ؟ در روز قیامت خدا می فرماید من در دنیا همه چیز به تو دادم بریا تو پیامبر فرستادم عقل دادم تا به این روز سیاه گرفتار نشویی . چرا دقت نکردی ؟ چرا به این نکته توجه نداشتی ؟ الگو داد ، نمونه داد ، باب رحمت باز کرد، دیگر چکار باید میکرد که ما گناه نمی کردیم ؟ این داده های الهی را فراموش نکنیم . تصمیم بر اجرا را بگیریم اجرا بکنیم . سخت است . قرار نیست با راحتی به کمال برسیم باید سعی و تلاش کنیم . آنهایی که میگویند : اصرا بر گناه داریم و می خواهیم ترک کنیم ولی سخت است، می گویم که شما در زندگی دنبال چکاری رفتی که سخت نبود ؟ هر کاری سختی کار خودش را دارد . چرا ما حاضر نیستیم برای نجات زندگی خودمان و زندگی آخرت مان از این همه آلودگی و رنج های ناخواسته و خیلی مشکلاتی که بواسطه ی گناه برای ما پیش میآید ، سختی را تحمل کنیم تا از این همه سختی نجات پیدا کنیم ؟ خدا راه ورود به بهشت را خیلی برای ما راحت باز کرده است . ما به همه ی این راهها پشت می کنیم ، پشت به همه ی راحتی بندگی خدا میکنیم . بندگی خدا خیلی راحت است . اگر قدم های اول را برداریم و لذتش به کام نشست ، آنقدر پرواز میکنیم و آنقدر راحت می رویم ولی نخواسته ایم که تمرین کنیم . انجام گناه در باطن خیلی سخت است ولی در ظاهر راحت است . ما باید بنشینیم و فکر کنیم که ببینیم این گناه چه آثار منفی در زندگی مان دارد ؟ زندگی ات را متلاشی میکند . چرا حاضر نیستید قبول کنید ؟ اگر ما به این نوع نگاه پشت کنیم ، بندگی خیلی راحت ولی اگر این زیر ساخت معرفتی را در خودمان بوجود بیاوریم ، فکر کنیم که خدا انی همه به من نعمت داده و لطف کرده است و اگر گفته گناه من را نکن بخاطر راحتی خودت است خودت را به آتش نکش . خوب باز من به همه ی این ها پشت کنم و بگویم من دوست دارم ولی سخت است . یک مقدار سختی را تحمل کن و به گناه پشت کن و بعد ببین گناه سخت است ؟ در فضاهای که نخواهیم درگیری پیش بیاوریم و از عقل استفاده کنیم و از روشنی درون و پتانسیل های بسیار قوی که خداوند در نهاد ما نهفته است بهره نبریم ، بعد می گوییم سخت است . ازاینها استفاده کنیم کام تو برنیامد آنگه گله کن . هرکاری اولش سخت است . یک کارگر بنایی اگر خودش را درگیر کار نکند استاد نمیشود . اگر بخواهد استاد بشود باید خودش را درگیر کند . و گرنه اگر خودش را با گل و خاک سرگرم کند و بگوید سخت است و دقت هم نمیخواهد ، خوب استاد هم نمیشوم . اگر این کار را نکند رشد نمی کند . انسانیت هم همینطور است . اگر ما خودمان را درگیر نکنیم و با عواملی که می خواهد در ما شیطنت ایجاد کند درگیر نکنیم ، رشد نمی کنیم . ما حاضر نیستیم با دشمن درگیری ایجاد کنیم . می خواهیم با دشمن دوست بشویم و با دوست دشمن بشویم . در قرآن خداوند راه را به ما نشان می دهد . می گوید من به تو سرمایه ها داده ام ، اگر روی آن کار کنی ، قد افلح من زکیها ، نتیجه می گیری و اگر این سرمایه ها را زیر هوا و هوس ها دفن کنی ، محروم می شوی . این همه برای من روشنگری می کند . این سرمایه ها را روی انبار هوا و هوس ها دفن کنم و بد هم بگویم من دوست ندارم ، چکار کنم که نجات پیدا کنم ؟ این کار را نکن . چه کسی جلویت را گرفته است ؟ قبول کنیم که اگر ما بخواهیم سستی کنیم ، سستی با موفقیت جواب نمی دهد . ضعف با توفیق در تعارض است . ما باید در عرصه توانمندی حاضر بشویم . واقعا چه کسی جلوی ما را گرفته است ؟ این از اِشکال درونی ماست. درگیری درونی ماست . چرا ما اجازه می دهیم این درگیری درونی ، به نفس اماره ، به هوی و هوس ها غلبه پیدا کند اما فطرت پاک توحیدی ما دم از خدا می زند ، دم از رشد می زند ، دم از محکومیت این انتخاب می زند ، چرا به او فرصت نمی دهیم ؟ آیا تابحال در خلوت مان نشسته ایم که به این فضا فکر کنیم ؟ بنده یکار در خلوتم بنشینم و این درگیری را با خودم ایجاد کنم که چرا تو به ندای فطرتت گوش نمی کنی ؟ تا چه وقت می خواهی به فطرت طبیعت خودت پاسخ بدهی ؟ خسته نشدی ؟ بعضی از افراد می گویند ما از گناه خسته شده ایم ؟ این نکته ی قشنگی است . این افراد یک مرحله جلو آمده اند و از گناه احساس خستگی میکنند . شما این گام اول را برداشته اید . باید این را ادامه بدهید و ادامه اش به این است که شما بیایید بطور موقت و ساعتی این گناه را کنار بگذارید . یک ارزیابی داشته باشید و بگویید این چند ساعتی که من گناه را ترک کرده ام ، آیا ضرر کرده ام ؟ آیا ین یک موفقیت نبود ؟ پس ما این توان را داریم ، ادامه بدهیم . گناهان مان را به تاخیر بیندازیم یعنی اینکه بگویید : الان نه ، بعدا انجام میدهم . وقتی از این مرحله ی زمانی گذر کردی ، یک ارزیابی مختصر ، آیا من موفق شده ام یا خیر ؟ همینکه جرقه ی امید زده شد و احساس کردم که این توان و قدرت را دارم که می توانم غلبه پیدا کنم ، باید این راه را ادامه بدهم و بر هوا و هوس پیروز بشوم . یاس از ناحیه شیطان می آید . خدا میگوید : من در را باز کرده ام . اگر گناه را ترک کردی ، من نادیده می گیرم برگرد . این که من نمی توانم ترک کنم بهانه است . ما باید قبول کنیم که نفسی داریم که می خواهد دائم ما را گرفتار بهانه بکند . این بهانه جویی های نفس را کنار بگذاریم . برای یکبار هم که شده این درگیری راایجاد کند و بعد یک خلوت یک روزه را انجام بدهند و بعد ببینند چه نتیجه ای می گیرند . پس امکان این مسئله برای تو هست پس ادامه بده و یک مراقبه دائمی داشته باش . امام میفرماید : اگر کسی نسبت به آثار گناه که همه ی دنیاوآخرت اورا به آتش می کشد فکر کند و توجه عمیق بکند دیگر گناه نمی کند . ما حاضر نیستیم فکر کنیم .ink.yamojir.com

لبیک یا علی

قرآن

شگفتی های قرآن

(1)پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: برای قرآن ظاهری و باطنی است، ظاهر آن حکم و باطن آن علم است. ظاهر آن زیبا و دل ‏انــگــیــز و باطن آن ژرف و عمیق است. آن را نجومی، و بر نجوم آن نجومی است.
در تفسیر عیاشی، ج 1، ص 3 به جای نجوم، به معنی ستارگان و دسیسه ‏ها، تخوم به معنی مرزها و حدود آمده است.
شگفتی‏ های آن از شماره بیرون است و غرایب و عجایب آن کهنه نمی ‏شود، در آن چراغ های هدایت و مشعل های حکمت است ...
اصول کافی، ج 2، ص 599
(2) پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله فرمود: قرآن را درست بخوانید و در جستجوی شگفتی های آن باشید.
بحار الانوار، ج 92، ص 109
(3) امام سجاد علیه السّلام فرمود:
خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست ، و چنان قرار ده ... تا فهم شگفتی های قرآن را نصیب دل هـــای مـــــــا گردانی.
صحیفه ی سجّادیه، دعای 42
(4) امام حسین علیه السّلام فرمود: کتاب خدای ، عزّوجل ، دارای چهار بخش است : عبارت ظاهر ، اشاره، لطایف و حقایق.
عبارت ظاهر برای عوام ، اشارت برای خواص ، لطایف برای اولیا و حقائق برای انبیاء است.
بحار الانوار، ج 92، ص 20
(5) امام صادق علیه السّلام فرمود: قرآن را تأویلی است که بعضی از آن آمده و بعضی هنوز نیامده است، پس چـــون تأویل در زمـــان امـامی از امامان واقع شود ، امام آن زمان ، آن را خواهد دانست.
بحار الانوار، ج 92، ص 20

و شگفتی اعراب جاهلیت از قرآن

عرب جاهلی از جهاتی درباره قرآن انگشت تعجب به دندان میگرفت و در حیرت عمیق فرو میرفت و آن جهات عبارتند از:
1- او با ذوق سرشار خود دریافت که زیبایی لفظ و شیوایی اسلوب و همآهنگی آیات، کاملا بی سابقه است و سیمای ظاهری آن نه مانند شعر است زیرا فاقد وزن و قافیه است، علاوه بر این در آن تخیلات شعری وجود ندارد و نه مانند نثر است که از هر نوع قید خالی و دور باشد بلکه دارای انسجام و فواصل خاصی است که او را از دایره نثر معروف بیرون برده است.
2- قرآن مطالی را عرضه میدارد که هیچگاه در قصاید و خطبههای عرب وجود نداشته است و هرگز به دنبال توصیف خرابه و خانه معشوقه و شوق دیدار دوستان و بیان خصوصیات شتر و اسب نیست و محتویات آن از غزل سرایی و مدح افراد و یا رثا و بیان مصائب اشخاص پیراسته است. درباره زن و عیش و نوش و کوچیدن کاروان و باده و ساغر سخن نمیگوید و هرگز بسان شاعران در محدوده خاصی بحث نمیکند. این کتاب درباره خدا و صفات و سرآغاز و سرانجام بشر و زندگی امتهای دیرینه که بر اثر طغیان گرفتار خشم الهی گردیدهاند و ... سخن میگوید:
3- قرآن با الفاظی زیبا، از معانی کاملا متناسب بدون اینکه لفظ را فدای معنی و یا معنی را فدای لفظ نماید، با سبکی کاملا ممتاز و زیبا تعبیر میکند.
4- هرگاه شاعری و یا نویسندهای عبارتی یاداستانی را تکرار کند، لطف و زیبایی کلام، بر اثر تکرار از بین میرود ولی قرآن گاهی با عباراتی فشرده و موجز و گاهی مبسوط و گسترده، از سرگذشت پیامبر یا از صفات مبدأ وخصوصیات معاد به طور مکرر سخن میگوید و هرگز لطمهای بر لطافت و زیبایی او وارد نمیگردد.
5- در میان خطابه خطیبیان و قصاید شعرا گاهی جملهها و ابیاتی درخشندگی خاصی پیدا کرده، خودنمایی میکنند چه از میان اشعار یک قصیده و یا جملههای یک خطابه، چند بیت و جملهای ارزش هنری و شعری دارند و باقیمانده آنها مبتذل و پیش پا افتاده میباشد. اما قرآن با آن گسترش، تمام آیات آن در سطح عالی و خارق العاده قرار دارد. کافی است که در این باره نظری به داستان یوسف که در سورهای به طور مبسوط بیان شده است بیفکنیم میبینیم که تمام آیات آن در درجه اعلای فصاحت و بلاغت قرار دارد.
6- این کتاب معانی بسیار بزرگ را در قالب الفاظی کوتاه ریخته و به طرز بدیعی بیان میکند کافی است در این باره آیه الکرسی و آیات آغاز سوره حدید را ملاحظه بنماییم در این آیه و در آیات آغاز سوره حدید یک جهان حقایق فلسفی و معارف عقلی بیان شده است که عظمت و گسترش معانی و ایجاز جملهها اعجاب افراد را بر میانگیزد.
7- این کتاب میکوشد بشر را با آفرینش و اسرار جهان و فضایل اخلاقی و رذایل نفسانی و حلال و حرام آشنا سازد و پیوسته میخواهد که او را معتقد سازد که مرگ پایان زندگی نیست. خطیبان و بلیغان عرب معاصر تحت تأثیر برتری اسلوب و زیبایی ظاهر و شیرینی بیان و رسایی تعبیر و بداعت و ابتکار معانی و عظمت مفاهیم آن قرار گرفته و حیرت و بهت خاصی بر افکار و اندیشههای آنان سایه افکنده بود و آنچه که آنان از اعجاب قرآن درک میکردند همین بود و بس. اگر پس از مرور زمان دانشمندان اسلام به جهات دیگری از اعجاز قرآن پی بردند و اعجاز آن را از جهات مختلفی ثابت نمودهاند، مطلبی است صحیح و استوار ولی این جهات برای عرب معاصر قرآن مطرح نبوده و عقل و فکر و اندیشه آنان به آن نمیرسید.

http://qpsh.ir/

یا علیwww.rajanew

«توبه

منابر وعظ/ گفتاری از آیت الله مظاهری در باب «توبه» و استحقاق بهشت:

بعد از بخشش گناهان انسان حقی برعهده خداوند پیدا می‌کند که او را نجات دهد

بر اساس گواهی قرآن کریم، تردیدی وجود ندارد که توبه، انسان را به بهشت رهنمون می‌کند. حتی اگر فرد، گناهان بسیار بزرگی مرتکب شده یا بسیار به خودش و دیگران ظلم کرده باشد، باید یقین داشته باشد که در صورت توبه حقیقی، جایگاه ابدی او بهشت خواهد بود. زیرا ذات باری‌تعالی به توبه‌کننده، وعده بهشت داده است و هرگز از وعده خود تخلّف نخواهد کرد.

 حضرت آیت‌الله العظمی مظاهری باتوجه به آیات فراوانی که در قرآن کریم درباره «توبه» این عمل محبوب خداوند آمده است، گفتاری پیرامون توبه و آثار اخروی آن بیان داشتند و ضمن اشاره به آثار معنوی توبه، بشارت بهشت را هدیه خداوند به توبه‌کنندگان برشمردند. گزیده ای مفید از این سخنرانی در ادامه می آید:

 

 

توبه، عذاب جهنّم را‌ از آدمی دور می‌کند و او را مستحقّ بهشت و نعیم الهی می‌گرداند. انسانی که با کردار زشت خویش، جهنّم و عذاب آن را بر خویش واجب گردانیده است، با توبه واقعی می‌تواند اذن ورود به بهشت بگیرد و از نعمت های آن بهره‌مند شود.

 

 

آیات متعددی از قرآن شریف، جایگاه آدمی را پس از توبه، بهشت می‌داند و اوصاف ترغیب کننده‌ای نیز برای توبه‌کنندگان برشمرده است:

 

 

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسی‏ رَبُّکُمْ أَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ یُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ‌ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ(۱)؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید، به سوى خداوند توبه کنید. توبه‌‏اى خالصانه. امید است پروردگارتان گناهان شما را بزداید و شما را به باغ‌هایى که از زیر (درختان‏) آن جویبارها روان است، درآورد»

 

 

بر اساس گواهی قرآن کریم، تردیدی وجود ندارد که توبه، انسان را به بهشت رهنمون می‌کند. حتی اگر فرد، گناهان بسیار بزرگی مرتکب شده یا بسیار به خودش و دیگران ظلم کرده باشد، باید یقین داشته باشد که در صورت توبه حقیقی، جایگاه ابدی او بهشت خواهد بود. زیرا ذات باری‌تعالی به توبه‌کننده، وعده بهشت داده است و هرگز از وعده خود تخلّف نخواهد کرد:

 

 

«وَ الَّذینَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَ مَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللَّهُ وَ لَمْ‌یُصِرُّوا عَلی‏ ما فَعَلُوا وَ هُمْ یَعْلَمُون أُولئِکَ جَزاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ جَنَّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلینَ(۲)؛ و آنان که چون کار زشتى انجام دهند و یا بر خود ستم کنند، خدا را به یاد آرند و براى گناهان خود آمرزش خواهند- و کیست جز خداوند که گناهان را ببخشد؟- و بر آنچه کرده‌اند در حالى که مى‏‌دانند اصرار نمى‏‌ورزند، آن‌ها پاداش‌شان آمرزشى است از جانب پروردگارشان و بهشت‏هایى که از زیر آن‌ها نهرها جارى است، جاودانه در آن باشند و خوب پاداشى است پاداش این عمل‏‌کنندگان» 

 

 

در واقع می‌توان گفت بعد از آن‌که گناهان بخشیده شود و انسان طاهر گردد، حقی برعهده خداوند پیدا می‌کند که او را نجات دهد: «کَذلِکَ حَقًّا عَلَیْنا نُنْجِ الْمُؤْمنین؛(۳) همین‌گونه بر ما حق است که مؤمنان را رهایی بخشیم»

 

---------------------------------

[۱] سوره تحریم، آیه ۸

[۲] سوره آل‌عمران، آیه ۱۳۵

[۳] سوره یونس، آیه ۱۰۳

روزه داری

چگونه در زمان روزه داری تشنه نشویم؟

در طول روزه‌داری باید از ورزش‌های سخت و معرق پرهیز کرد چون باعث بروز کم‌آبی شدید در بدن می‌شود.

جلوگیری از تشنگی در ماه رمضان

یک متخصص طب سنتی گفت: انجام برخی از اقدامات در ایام روزه‌داری باعث می‌شود تا روزه‌داران تشنگی کمتری احساس کنند.

غلامرضا کردافشاری گفت: یکی از مسائلی که روزه‌داران با آن مواجه می‌شوند، کم‌آبی و تشنگی است که گرمای هوا، آن را تشدید می‌کند؛ این موضوع به این دلیل اهمیت دارد که کم‌آبی باعث اختلال در وضعیت آب و الکترولیت‌ها در بدن شده و سلامتی را به مخاطره می‌اندازد. وی گفت: یکی از اقداماتی که روزه‌داران باید به آن توجه کنند این است که آب را در بین وعده‌های غذایی مصرف نکنند چون باعث بروز نفخ و اختلال در هضم غذا می‌شود همچنین در وعده افطار و سحر از غذاهای نشاسته‌دار کمتر مصرف کنند چون این غذاها برای هضم به آب زیادی احتیاج دارند.

این متخصص طب سنتی گفت: مصرف آب یخ شاید در ظاهر باعث رفع تشنگی شود اما تشنگی را بیشتر می‌کند. کردافشاری گفت: از خوابیدن بلافاصله پس از خوردن غذا در وعده سحر مخصوصاً اگر غذا با طبع گرم باشد باید پرهیز کرد.
وی ادامه داد: در طول روزه‌داری باید از ورزش‌های سخت و معرق پرهیز کرد چون باعث بروز کم‌آبی شدید در بدن می‌شود. وی تصریح کرد: در ماه رمضان در طول روز از حمام‌های بسیار داغ مثل سونا باید دوری کرد چون تعریق در این حمام‌ها باعث بروز کم‌آبی می‌شود. وی افزود: برای رفع تشنگی پس از افطار نیز آب سرد را باید به یکباره نباید نوشید بلکه با مزه مزه کردن به آرامی نوشیده شود چون به یکباره خوردن آن، حرارت بدن را از بین نمی‌برد.
وی گفت: همچنین افرادی که از داروهایی مثل آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند باید زمان مصرف آن را پس از افطار قرار دهند و در وعده سحر تا جایی که امکان دارد از آن استفاده نکنند.

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع : فارس

رمضان

اشتباه خطرناک زنانه در ماه رمضان!

برخی خانم ها در ماه رمضان از قرص های ضدبارداری استفاده می کنند.

یک متخصص زنان و زایمان درباره عوارض استفاده از قرص‌های پیشگیری از بارداری از سوی بسیاری از خانم‌ها در ماه رمضان با هدف به تعویق انداختن قاعدگی گفت: قرص‌های پیشگیری از بارداری حتی در شرایطی که با دوز معمول و با هدف پیشگیری و به صورت دوره‌ای مصرف می‌شود، خطراتی دارد که گاه سلامت و حتی حیات فرد را به طور جدی به خطر می‌اندازد. در نتیجه قبل از شروع مصرف این قرص‌ها با هدف به تعویق انداختن عادت ماهانه حتما با پزشک متخصص زنان مشورت کنید و هیچ‌گاه خودسرانه اقدام به خریداری و مصرف این قرص‌ها نکنید.

دکتر آمنه لاهوتی افزود: از عوارض مهم این قرص‌ها می‌توان به احتمال لخته‌شدن خون در رگ‌ها و ورود به ریه و انسداد رگ‌های ریه (آمبولی ریه) اشاره کرد که یکی ازخطرناک‌ترین و مرگبارترین عوارض این قرص‌هاست. از دیگر عوارض این قرص‌ها نیز می‌توان به افزایش فشارخون، آسیب کبدی، سردرد، تهوع و استفراغ، لکه‌بینی، افسردگی و تغییرات خلق و خو و ایجاد لکه‌های پوستی اشاره کرد. همچنین یکی دیگر از عوارض مهم این قرص‌ها این است که به علت طولانی کردن زمان بدون خونریزی، ممکن است خونریزی بعداز قطع مصرف قرص شدید و آزاردهنده باشد.

وی با تاکید بر این که ترکیبات خوراکی جلوگیری از بارداری داروهای هورمونی را شامل می‌شود که با سرکوب کردن عملکرد تخمدان مانع تخمک‌گذاری می‌شود، ادامه داد: خونریزی ماهانه حاصل تغییرات دوره‌ای هورمون‌های زنانه است. این هورمون‌ها با ریتم مشخصی از تخمدان‌ها ترشح و باعث رشد و افزایش ضخامت دیواره داخلی حفره رحم (اندومتر) می‌شود و زمانی که دو هفته بعد از تخمک‌گذاری این هورمون‌ها کاهش می‌یابد حمایت هورمونی از اندومتر کاهش می‌یابد و با ریزش این بافت خونریزی ایجاد می‌شود.

 

 

گردآوری: گروه سلامت سیمرغ
seemorgh.com/health
منبع : جام جم آنلاین