گر پدر و مادر در جلو چشم فرزندانشان همدیگر را ببوسند و یا در آغوش بگیرند و... کار اشتباهی است؟ چه نوع مراقبت هائی بر پدر و مادر لازم است؟

والدینی که خواستار داشتن نسلی سالم و شریف هستند، به خاطر سلامت جسم و روان و ادای حق تربیت و اخلاق فرزندان شایسته است مراقبت‌هایی را در روابط خود لحاظ کنند. از جمله موضوعاتی که مرتبط به این بحث است این سؤال می باشد که با توجه به الگوگیری فرزندان از رفتارهای والدین، آیا پدر و مادر می توانند همدیگر را در مقابل فرزندان ببوسند؟ پاسخ این سؤال را پس از بیان مقدماتی بررسی می کنیم:  
1. اهمیت محفوظ بودن مناسبات جنسی و آمیزشی:
والدین لازم است این گونه مناسبات خود از دید فرزندان اگر چه خردسال باشند دور و محفوظ دارند. رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمودند: «سوگند به آن که کسی که جانم در دست اوست، اگر مردی با زنش نزدیکی کند، درحالی که در خانه بچه‌ای بیدار باشد که آنها را ببیند و سخن آنها و حتی صدای نَفَس آنها را بشنود؛ او هرگز رستگار نخواهد شد و اگر پسر باشد زنا کار می شود و اگر دختر باشد آلوده دامن می گردد.»[1]
2. جدایی فرزندان از والدین در محل خواب و استراحت:
به خاطر رعایت جنبه های اخلاقی و تقویت احساس استقلال روانی و عزت نفس کودکان و تمرین دادن آنها  به این کار، ضروری است محل خواب آنها را از همان دوران کودکی یعنی از سن تمییز (حدود 6 سالگی)، جدای از پدر و مادر باشد. ولی نه به گونه ای که به دور از دسترسی والدین باشد و باید به صورتی باشد که والدین با شنیدن صدای آنها بتوانند فوراً خود را بالای سرشان حاضر سازند. ولی بچه ها حق ندارند سرزده وارد اطاق خواب والدین شوند. از همان خردسالی باید آنان را عادت داد که در ورود به اطاق پدر و مادر در  بزنند و اجازه بگیرند. شاید برای برخی از خانواده های کم در آمد میسر نباشد که برای فرزندان اطاق های جداگانه ای در نظر بگیرند. که در این صورت باید سعی کنند در حین خواب پرده حیایی در اطاق بکشند و در روابط خود کاملاً بیدار و مراقب باشند.
3. حفظ حریم فرزندان در مزاحها و مطایبات:
 زنان و شوهران حق دارند برای زیبایی زندگی و لذت بخشی آن و انس و صفای بیشتر، با یکدیگر مطالیباتی داشته باشند. اما آن چه مهم است رعایت ضوابط و نکات اخلاقی آن در حضور فرزندان است. پدران و مادران نباید فراموش کنند که گاهی چشم های گشاده ای شاهد و نگران رفتار آنها است و گوشهای بازی آماده شنیدن سخنان معنی دار آنهاست. بد نیست متذکر شویم که والدین این اندیشه را باید از سر خود بیرون کنند که کودکان، خردسال، بی تجربه و خامند و از نوع روابط و مفاهیم سر در نمی آورند. نسل خردسال امروز بسی هوشیارتر و آگاهتر از نسل دیروز است. «چشم ها و گوش ها دروازه ذهن و درون انسانند. چیزهایی را در معرض آن قرار دهید که بعد ها مساله آفرین نباشد.»
4. رعایت حریم فرزندان در آرایش ها و پوشش ها:
 این که زوجین باید خود را برای یکدیگر بیارایند مستحب است و مورد توصیه اسلام است. و ما می دانیم که والدین محرم کودکند و کودک هم محرم آنهاست؛ ولی این محرمیت ما را مجاز نمی سازد که به هر گونه ای که بخواهیم در حضور فرزندان خود آمد و شد داشته باشیم. اگر زنی عادت داشته باشد که همه روز و همه گاه در حال آرایش باشد، طوری که کودک از روزی که چشم به زندگی گشوده مادرش را در چنان وضع و حالی دیده است، در این صورت مشکل  آفرین نخواهد بود. دشواری به هنگامی است که مثلاً خانمی در شبی خاص و ساعتی خاص خود را بیاراید، در این صورت است که سوال در ذهن کودک ایجاد می شود. و این خطای بزرگی برای پدر و مادر است که با لباس های نامناسبی همچون شلوار کوتاه و ..... در حضور دختران و پسران خود ظاهر شوند. و این خطا از حدود سنین پس از 8 سالگی کودک فوق العاده بزرگتر است. چرا که برای برخی از کودکان در این سنین تماشای بدن برهنه و و پای لخت تا حدودی لذت آور می شود.
بهتر است از همان دوران خردسالی عادتی در کودکان پدید آوریم که ساعتی زودتر از پدر و مادر بخوابند و این ضروری رشد وسلامت آنهاست و در این مدت زن و شوهر، فرصتی برای بیان مسائل خاص زندگی و انجام رفتارهای جنسی خود خواهند داشت.

نتیجه گیری:با توجه به نکات بیان شده، در پاسخ به این سؤال می توان گفت که سبک رفتاری والدین در تأثیرات منفی رفتارهایی از قبیل در آغوش گرفتن و بوسیدن همدیگر، دخالت دارد. به این صورت که این رفتار ها با رنگ و بوی جنسی و لذتبخش برای کودکان مفهوم دارد و بنابراین در تربیت جنسی آنان اثرات نامطلوبی را به دنبال خواهد داشت. زوجین برای رفتارهای جنسی خود وقت کافی دارند و ترجیح دارد که این کارها را در غیاب کودکان انجام دهند تا سبب انحراف کودکان فراهم نشود. اما در صورتی که در آغوش گرفتن یا بوسیدن همسر در مقابل فرزندان، جزء سبک رفتاری پدر یا مادر باشد و کودکان از همان کودکی با این رفتار تنها به عنوان ابراز محبت و احترام، آشنا باشند؛ به نظر می رسد با حفظ شرایط آن تأثیر منفی در تربیت جنسی آنان نداشته باشد. مثلاً پدر با همان حالت که دختر 12 ساله خود را پس از سفری طولانی می بوسد مادرش را نیز ببوسد.
 
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. خانواده و مسائل جنسی کودکان، علی قائمی، تهران، انتشارات انجمن اولیا و مربیان، 1373.
2. روانشناسی و تربیت جنسی کودکان و نوجوانان، کوچتکف ولایپیک، ترجمه محمد نقی زاده، انتشارات بنیاد، 1371.
3. آداب ازدواج از دیدگاه اسلام و اهل بیت ـ علیهم السلام ـ، احمد مسلمی نقابادی، قم، دارالنشر اسلام، 1378.
4. آن چه که والدین بایستی بدانند (مباحثی پیرامون روانشناسی جنسی نوجوانان و جوانان)، دبلیوه ای، سارجنت، ترجمة امیر حسین اربابان غفوری، تهران، انتشارات میکائیل، 1378.

پی نوشت:
[1] . کلینی، اصول کافی،‌ تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1365، ج 5، ص 500؛ حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت ـ علیهم السلام ـ ، 1409 هـ . ق، ج 20، ص 133.